وضعیت ترندلنبرگ معکوس Reverse Trendelenburg position بیمار در اتاق عمل

این وضعیت برخلاف وضعیت شوک می باشد. تخت از ناحیه سر ، بالا آورده می شود پاها به طرف پایین خم می گردد. غالبا از این وضعیت برای دسترسی به سر ، گردن و انتقال نیروی ثقل احشا از دیافراگم به سمت پاها استفاده می شود.

توجهات لازم:

وقتی قسمت انتهایی تخت به سمت کف اتاق کج می شود ، بهتر است پد هایی را زیر پای بیمار قرار دهیم. در بیمارانی که جراحی تیروئید ، گردن یا شانه دارند باید بالش با یک وسیله نرم و گودی را زیر شانه های آنها به صورت افقی قرار داد این کار به اکستانسیون بیشتر گردن کمک می کند.. زانوها و مفاصل ران می توانند خم و راست شوند و کمی به سمت بالا حرکت کنند. دست ها معمولا در کنار بیمار قرار میگیرند تا دسترسی به موضع جراحی آسانتر شود.

در پوزیشن ترندلنبرگ معکوس عملکرد سیستم تنفسی همانند وضعیت عمودی است با قرارگیری طولانی بیمار در این وضعیت ممکن است جریان گردش خون در وریدها مختل شود با پیش بینی این وضعیت و با کمک وسایلی مانند بانداژ الاستیک با جوراب های کشی می توان از تجمع خون در ورید ها جلوگیری نمود اگر پاها توسط شان پوشانده شده اند باید از وارد شدن فشار به عصب پرونئال که در سر استخوان فیبولا قرار دارد، جلوگیری نمود.

در هنگام ازوفاگوسکوپی و لاپاروسکوپی بهتر است بیمار در پوزیشن ترندلنبرگ معکوس قرار گیرد. برای جلوگیری از سر خوردن بیمار در این وضعیت باید یک بالشتک را در زیر پاهای  بیمار قرار داده و او را به آرامی 20 تا 30 درجه خم نمود.

وضعیت ترندلنبرگ معکوس باعث کاهش برگشت خون وریدی می شود. برای پیشگیری از نرومبوز ورید های عمقی (DVT) از جوراب هایکشی مخصوص استفاده می شود. برگرداندن بیمار به وضعیت اولیه یعنی خوابیده به پشت باید به آرامی و به تدریج صورت گیرد تا یکباره میزان خون زیادی وارد سیستم قلبی – عروقی بیمار نشود.