وضعیت نشسته یا پوزیشن فاولرز Fowler’s Position بیمار در اتاق عمل

مهمترین قسمت هایی که در این پوزیشن به آنها فشار وارد می شود ، عبارتند از: کتف ، برجستگی ایسکیوم ، کالکانئوس و کوسیس همچنین بر روی عصب سیاتیک نیز فشار وارد می شود.

توجهات لازم:

باید ناحیه کمر ، زیر آرنج ها ، زانوها ، باسن ها ، پاسنه های پا را با بالشتک های مناسبی محافظت نمود. فضای پشت زانو ها باید کنترل شوند تا مطمئن شوید هیچ فشاری از لبه تشک به پشت پای بیمار وارد نمی شود.

تغییرات فیزیولوژیک:

وضعیت نشسته مخاطراتی برای گردش خون بیمار به همراه دارد. جریان خون در پاها و تنه جمع شده که می تواند باعث ایجاد هیپوتانسیون وضعیتی و کاهش خونرسانی به مغز گردد. همچنین این وضعیت باعث ایجاد ترومبوز وریدی می شود. استفاده از یک داروی ضدانعقاد یا بانداژ پاها با باند الاستیکی به بازگشت خون وریدی کمک می کند. به دلیل اینکه محل عمل در مقایسه با قلب بالاتر قرار دارد نیروی جاذبه یک جاذبه وریدی منفی بین محل عمل و دهلیز راست که خون سیاهرگی به آن می ریزد ، بوجود می آورد. اگر یک سینوس وریدی باز باشد این مسئله ممکن است باعث ایجاد آمبولی هوا شود( مخصوصا در کرانیوتومی که بافتی از مغز جدا شده و یا اینکه استخوانی از بدن برداشته می شود).

کارهایی که باید برای بررسی از نظر وجود آمبولی انجام شود شامل: وارد کردن یک کاتتر از طریق سیاهرگ مرکزی به سرخرگ ریوی یا دهلیز راست و جایگزین کردن آن داده شود ، پرستار اسکراب باید به سرعت منطقه مورد نظر را با محلول نرمال سالین خیس کند تا مانع از جذب هوا توسط ورید ها شود سپس منطقه مذکور باید توسط گاز های مرطوب شده با نرمال سالین پوشانده شود.

توجهات لازم:

در وضعیت نشسته تنفس بیمار نسبت به سایر وضعیت های جراحی کمتر دچار مخاطره می شود اما باید مطمئن شویم که دست های بیمار بر روی یک بالش قرار دارند و یا اینکه با یک نوار یا باند بسته شده اند این وضعیت حرکت قفسه سینه را محدود نمیکند. از خم شدن سر و گردن باید جلوگیری نمود تا از بسته شدن لوله داخل تراشه و به دنبال آن انسداد راه هوایی جلوگیری شود. وقتیکه جراحی انجام شد باید دوباره بیمار را به پشت بخوابانید تا به تدریج جریان خون او به حالت اولیه برگردد.