انواع پوزیشن ها _ بصورت پاورپوینت

این پاور بصورت تحقیق دانشجویی ارائه شده است
دریافت

وضعیت دمر یا پوزیشن پرون Prone Position بیمار در اتاق عمل

در این وضعیت بیمار بر روی شکم خوابانده شده و دست هایش در پهلو، در امتداد بدن قرار میگیرد. برای جلوگیری از فشار آمدن به انگشتان پا باید در زیر انحنای پا ، بالش کوچکی قرار داد. بالشتی در زیر سر بیمار قرار میگیرد که قسمتی از آن باید زیر ناحیه قفسه سینه واقع شود. بالش لوله ای شکل دیگری نیز زیر استخوان عانه جای داده می شود تا از وارد آمدن فشار بر روی سطح قفسه سینه و شکم جلوگیری شود و بیمار آسان تر تنفس نماید، برای ایمنی بیمار از شانه گیر هایی که از بالش های نرمی پوشیده شده اند، اشتفاده می شود. در این وضعیت امکان دسترسی به مهره های گردن، پشت ناحیه رکتال و قسمت خلفی اندام های تحتانی وجود دارد.

وضعیت و پوزیشن نیمه نشسته Semi Fowler’s Positionبیمار در اتاق عمل

ابتدا بیمار در وضعیت خوابیده به پشت دراز کشیده سپس بخش فوقانی تخت عمل 45 درجه به بالا کشیده می شود و قسمت تحتانی تخت عمل نیز کمی پایین کشیده می شود و زانوهای بیمار کمی خم می شود. دست ها بر روی یک بالش گذاشته می شوند و در موازات تخت عمل قرار میگیرند. ممکن است یک تخته زیر پاهای بیمار قرار گیرد تا از افتادن پاهای او جلوگیری نماید کل تخت کج می شود و سر تخت به صورت عمودی یا قائم قرار میگیرد. این عمل موجب می شود تا بیمار سر نخورد و تاثیرات همودینامیک ناشی از بیهوشی کاهش یابد.

وضعیت نشسته یا پوزیشن فاولرز Fowler’s Position بیمار در اتاق عمل

مهمترین قسمت هایی که در این پوزیشن به آنها فشار وارد می شود ، عبارتند از: کتف ، برجستگی ایسکیوم ، کالکانئوس و کوسیس همچنین بر روی عصب سیاتیک نیز فشار وارد می شود.

توجهات لازم:

باید ناحیه کمر ، زیر آرنج ها ، زانوها ، باسن ها ، پاسنه های پا را با بالشتک های مناسبی محافظت نمود. فضای پشت زانو ها باید کنترل شوند تا مطمئن شوید هیچ فشاری از لبه تشک به پشت پای بیمار وارد نمی شود.

تغییرات فیزیولوژیک:

وضعیت نشسته مخاطراتی برای گردش خون بیمار به همراه دارد. جریان خون در پاها و تنه جمع شده که می تواند باعث ایجاد هیپوتانسیون وضعیتی و کاهش خونرسانی به مغز گردد. همچنین این وضعیت باعث ایجاد ترومبوز وریدی می شود. استفاده از یک داروی ضدانعقاد یا بانداژ پاها با باند الاستیکی به بازگشت خون وریدی کمک می کند. به دلیل اینکه محل عمل در مقایسه با قلب بالاتر قرار دارد نیروی جاذبه یک جاذبه وریدی منفی بین محل عمل و دهلیز راست که خون سیاهرگی به آن می ریزد ، بوجود می آورد. اگر یک سینوس وریدی باز باشد این مسئله ممکن است باعث ایجاد آمبولی هوا شود( مخصوصا در کرانیوتومی که بافتی از مغز جدا شده و یا اینکه استخوانی از بدن برداشته می شود).

کارهایی که باید برای بررسی از نظر وجود آمبولی انجام شود شامل: وارد کردن یک کاتتر از طریق سیاهرگ مرکزی به سرخرگ ریوی یا دهلیز راست و جایگزین کردن آن داده شود ، پرستار اسکراب باید به سرعت منطقه مورد نظر را با محلول نرمال سالین خیس کند تا مانع از جذب هوا توسط ورید ها شود سپس منطقه مذکور باید توسط گاز های مرطوب شده با نرمال سالین پوشانده شود.

توجهات لازم:

در وضعیت نشسته تنفس بیمار نسبت به سایر وضعیت های جراحی کمتر دچار مخاطره می شود اما باید مطمئن شویم که دست های بیمار بر روی یک بالش قرار دارند و یا اینکه با یک نوار یا باند بسته شده اند این وضعیت حرکت قفسه سینه را محدود نمیکند. از خم شدن سر و گردن باید جلوگیری نمود تا از بسته شدن لوله داخل تراشه و به دنبال آن انسداد راه هوایی جلوگیری شود. وقتیکه جراحی انجام شد باید دوباره بیمار را به پشت بخوابانید تا به تدریج جریان خون او به حالت اولیه برگردد.

وضعیت تخت شکستگی Fracture Table Positionبیمار در اتاق عمل

این وضعیت در اصل برای گذاشتن پروتز مفصل ران و شکستگی استخوان هیپ و اعمال جراحی که روی گردن ران انجام میگیرد مورد استفاده قرار میگیرد.

وضعیت ترندلنبرگ معکوس Reverse Trendelenburg position بیمار در اتاق عمل

این وضعیت برخلاف وضعیت شوک می باشد. تخت از ناحیه سر ، بالا آورده می شود پاها به طرف پایین خم می گردد. غالبا از این وضعیت برای دسترسی به سر ، گردن و انتقال نیروی ثقل احشا از دیافراگم به سمت پاها استفاده می شود.

وضعیت ترندلنبرگ یا سرازیری Trendelenburg positionبیمار در اتاق عمل

پوزیشن ترندلنبرگ Trendelenburg position نوعی وضعیت خوابیده به پشت است که قسمت فوقانی تنه به سمت پایین و پاها به سمت بالا قرار میگیرند. در این وضعیت ، زانوهای بیمار در آخرین قسمتی از تخت که خم می شود قرار میگیرد و با خم کردن آن قسمت ، زانوها قسمتی خم می شود. سپس از همین ناحیه قسمت بالای تخت وضعیت سرازیری داده می شود و برای جلوگیری از سقوط بیمار قبلا شانه گیر ها را به تخت متصل می کنند. باید توجه داشت که شانه گیر ها به قسمت انتهایی گردن فشار وارد نکنند ، زیرا وارد شدن فشار بر شبکه بازویی براکیال می تواند به فلج شدن بازوی بیمار منتهی شود.

این وضعیت در اعمال جراحی ناحیه لگنی از قبیل جراحی مثانه لازم بوده ، تا احشا شکمی تا حدودی از محل جراحی کنار بزنند. در بهبود شوک بعد از جراحی ( بدون خم نمودن زانو ) نیز استفاده می شود ، بهمین دلیل پوزیشن شوک نیز به آن گفته می شود. بیمار در وضعیت سوپاین خوابیده ، سر تخت به طرف پایین خم می شود تا جریان خون کاملا برقرار گردد. در حالت هایی مثل افت فشار خون و تاکی کاردی در اثر خونریزی ، بیمار در این وضعیت قرار میگیرد.

وضعیت خوابیده به پشت یا سوپاین Supine Positionبیمار در اتاق عمل

این وضعیت طاقباز ، سوپاین یا دورسال نام دارد که در این وضعیت بیمار به پشت خوابانده می شود و دست هایش در امتداد بدن قرار دارد.

در اعمال جراحی مختلفی از این حالت و پوزیشن سوپاین استفاده میشود از قبیل:

اعمال جراحی عمومی : مانند آپاندکتومی ، رزکسیون روده ، ماستکتومی ، بیمار به پشت می خوابد  و در صورت لزوم از جادستی یا پد زیر پاشنه و… استفاده می شود.